KONTROL

   Bizim planlarımızın pek bir önemi yok aslında hayat için. Öyle pek umursanmıyoruz düşündüğümüz gibi. Bir kendimiz varız bir de çevremizdeki birkaç kişi. Biz anlamadan, farkına varamadan, o kadar kontrolümüz dışında gelişiyor ki her şey. İşte o noktada da ya hayatı bir anlama bindiriyorsunuz ya da öyle bomboş kalıyor satırlar, anlamsız, yıkık, acımasız...

   Kelimeler çoğunlukla kifayetsiz hayata karşı. Anlamları yitik, kırık, dökük... Dört ayağı da birbirinden farklı uzunlukta ama hala bir masa görevini görmeye çalışan eski bir masa gibi. Durduk yere havaya küfürler yağdırmaya başlayan alkolik bir adam gibi çaresiz, zalim.

   Şiirlerinde bir türlü derdini anlatamayan eski zaman şairi gibi ümitsiz. En çok acımasız velhasıl paramparça, parça parça. Saçma sapan bir delilik kontrol edememek hayatı, büyük çaresizlik, tat kaçırıcı bir kölelik. Dayanılmaz bir sancı, varoluşsal. Çokça hüzün çokça keder.