GEÇİYOR

   Sabah kafamın içinde bir sürü düşünceye günaydın diyerek uyandım. Ne olacaktı, nasıl devam edecekti hayat ? Bunları bilmeden yaşıyorduk. Aslında bence çoğu kişi  bu süre zarfında sorgulamadan, durup düşünmeden, tekdüze yaşadığını fark etti. 



   Biz kendimizce planlar yaparken hayatta dönüp duran çoğu şeyi unuttuk. Onun yazdığı senaryoyu es geçtik. Bir yandan da uzun süre sonra bunun farkında olmak yakıyor bence canımızı. Yani herkes bunca hep kendime göre yaşamışım diyor artık.


   Bazı şeyler tabi ki plan yaparak olacak. Bunu biliyoruz. Ama artık biraz daha anın farkında olma zamanı değil mi ? Biraz daha bir şeylerin kıymetini bilmek gerekmez mi ?


   Ne bileyim. Mesela özellikle şu günlerde oturup biriyle bir yerde kahve içmek bile çok değerlendi gözümüzde. Çok şeyin değerini anladık. Yürümenin, harekete geçmenin, doğanın, hayatın... Ne olursa olsun bırakmamanın, ne olursa.


   Sandığımız kadar zor değil hayatın içinde olmak, anda kalmak. Geçmişi kafana takma, geleceğin kaygısı içinde boğulma. Sadece anda kal. Çünkü ne geçmişe etki edebilirsin ne de gelecek için çizgilerin çok dışına çıkabilirsin. Anın tadını çıkar. Çünkü yarın ne olacağı belli değil.


   Bunu çok daha iyi anladığımızı düşünüyorum artık. ''Ne olacağı belli değil.'' demek biraz ürkütse de insanı, bu böyle. Evet iyiye olan inancı kaybetmemek gerek, bunu savunuyorum. Bu işin içinden sadece yarına umutla bakarak kurtulabiliriz. O da ne olacağı belli olmadığı için şüphesiz. Çünkü pozitif kalmak varken neden negatif olalım ki ?


   Biraz umut ! Geçecek, atlatacağız. Bu, şu geçirdiğimiz zor günler için değil yalnızca. Her şey için böyle. Hani 'büyüyünce geçer' hesabı. Bazen bir gün sürer geçmesi, bazen birkaç ay, bazen birkaç yıl. Ama ne olursa olsun geçer. Çünkü yaşadığımız şeyler süreçlerden ibaret ve süreçler geçicidir. Sadece bazılarına dair iyi bazılarına dair kötü hissedersiniz o kadar. 


   Unutmayın ve hiç merak etmeyin. Geçti, geçiyor ve geçip gidecek. Hep olduğu gibi.