Uzun Bir Ağaç Gövdesi
O masada hep akşam yemeği sofrası sonrası sohbetler yapıldı. Herkes ya ülkeyi kurtarmaya çalışıyor ya da insanların yaptıkları davranışları eleştiriyordu. Bazen dalıp gidiliyordu kareli sofra bezine, gülünüyordu çoğu kez. Anlık duygular karışmıyordu masadaki insanların kalplerine. Daha çok hep mutlu olmak vardı içlerinde.
İşte bu yüzden hiçbir şey bozamazdı uzun zamanlı duyguları. Yer eden mutluluklar hep çıkardı bir yerlerden. Batıp giden güneşin bile yarın sabah doğmak gibi bir umudu vardı.
Çok güzel olmuş yazınız, ellerinize, yüreğinize sağlık ^-^
YanıtlaSilBlogunuzu takibe aldım, ben de kendiminkine beklerim :)
https://gulmekicinagla.blogspot.com.tr/
beğendiğiniz için ve desteğiniz için çok teşekkür ederim :) Ben de takipteyim :)
SilYaziniz cok guzel
YanıtlaSilÇok teşekkürler :)
Sil